Gareth Jones
Gareth Jones, geboren op 24 februari 1987 in Sydney, Australië, is een voormalig Australisch professioneel motorcoureur die zich specialiseerde in Superbike-racen en later werkte als testrijder en motorsportjournalist. Met startnummer 87 begon hij zijn carrière in het mi-bike Insurance Australian Superbike Championship (ASBK) en breidde hij zich al snel internationaal uit naar Nieuw-Zeeland, Nederland en Duitsland. Jones stond bekend om zijn agressiviteit en consistentie, ondanks blessures zoals een gebroken pols in 2009, die hij gedurende het seizoen negeerde. Hij reed voor teams zoals MIST Suzuki, Wilbers BMW en BMW Motorrad, testte banden voor Dunlop en maakte zijn debuut in het FIM Endurance World Championship (EWC) in 2015 met Team Penz13.com. Nadat hij in 2014/2015 stopte met fulltime racen, wijdde hij zich aan de journalistiek en presenteerde hij al meer dan 20 jaar de podcast “Gareth Jones on Speed”, waarin hij auto’s en motoren bespreekt. Jones woont nu tussen Nederland en Gold Coast (Australië), is getrouwd en actief in de gemeenschap. Zijn motto: “Ride hard” – een principe dat hij ook toepaste in avontuurlijke rally’s zoals de Dakar van 2023 (als toeschouwer/deelnemer? Wacht, dat is weer een Gareth), maar zijn belangrijkste rol blijft autosportcommentaar.
Belangrijke racesuccessen
Jones’ carrière omvat meer dan 100 races in nationale en internationale series, met een focus op Superstock en Superbike. Hieronder een niet-uitputtend overzicht van de mijlpalen:
| Jaar | Kampioenschap / Evenement | Succes | Details |
|---|---|---|---|
| 2008 | Nieuw-Zeelands Superbikekampioenschap | kampioen | Dominante titelwinst; meerdere overwinningen in het seizoen. |
| 2008 | FIM Europe Superstock 1000 Cup (WSBK-ondersteuning) | 17e algemeen, 3e rookie | 10 races, regelmatig top 10-finishes; debuut in Europa. |
| 2009 | Nederlands Superbike Kampioenschap | kampioen | Titel met overwinningen op meerdere parcoursen; ondanks een gebroken pols. |
| 2009 | IDM Superbike (Duitse Superbike) | Top 10 gevecht | 4 wildcard-races; P6 en P8 in Assen. |
| 2010 | IDM Superbike | Top 5 kanshebbers | Sterk seizoen met Wilbers BMW; meerdere podia. |
| 2013 | IDM Superbike | Top 3 nabijheid | P4 en P3 in Hockenheim; uiteindelijk P5 in het kampioenschap. |
| 2014 | ASBK Superbike | Consistente top 10 | Racen met BMW; focus op Europese voorbereiding. |
| 2015 | FIM Endurance World Championship (EWC) – 24 uur van Le Mans | 7. Totaal | Debuut met Penz13 BMW; polekwalificatie, maar raceproblemen (zie hieronder). |
| 2009–2014 | Diverse (ASBK, NZ, Nederlands, IDM) | Meerdere overwinningen/podia | In totaal meer dan 20 raceoverwinningen; bekend om zijn kracht op circuits als Assen en Hockenheim. |
Opmerkingen over succes: Jones won twee nationale Superbike-titels (NZ 2008, NL 2009) en vestigde zich als een van de beste Australiërs in Europa. In de ASBK was hij consistent, maar nooit kampioen – zijn focus lag op internationale kansen. Na 2015 verminderde hij zijn racecarrière ten gunste van testwerk voor Dunlop en de media.
Contract met Penz13 (EWC) en races in deze tijd
Gareth Jones tekende in 2015 een contract voor één seizoen bij BMW Motorrad France Team Penz13.com voor het FIM Endurance World Championship (EWC). Het Oostenrijks-Franse team, dat in 2012 de Superstock Endurance-titel won, was op zoek naar een ervaren Superbike-coureur ter aanvulling van Markus Reiterberger (Duitsland) en Pedro Vallcaneras (Spanje). Jones verving de geblesseerde of afwezige rijder (naar verluidt de oorspronkelijke derde plaats) en bracht zijn sprintexpertise mee naar de endurancediscipline. Het contract besloeg het volledige EWC-seizoen, maar door planningsproblemen en teambeslissingen nam Jones slechts deel aan één race: de 24 uur van Le Mans. Dit was zijn enige EWC-evenement; verdere starts (zoals de Bol d’Or) werden geannuleerd, omdat Jones prioriteit gaf aan ASBK/IDM.
Racen met Penz13 (2015):
- 24 uur van Le Mans (18-19 april 2015): Het team kwalificeerde zich als derde (gemiddelde tijd 1:38.717; Jones droeg bij met sterke ronden, waaronder natte sessies). In de race leidde het trio soms, maar had last van bandenslijtage en technische problemen (bijvoorbeeld elektronische problemen). Ze eindigden als 7e algemeen (en in de EWC-klasse) met 816 ronden (ongeveer 24:03 uur). Jones verdeelde de stints gelijkmatig en zette de 17e snelste raceronde neer (1:38.736). Dit was een solide debuut voor de nieuwe BMW S 1000 RR in de EWC en bevestigde Jones’ reputatie als veelzijdige coureur.
De samenwerking was kort maar succesvol – Penz13 prees Jones’ professionaliteit. Hij keerde daarna terug naar de sprintraces; geen verlenging voor 2016.